در دنیای پر شور و هیجان ارزهای دیجیتال، اصطلاحات جدیدی به طور مداوم در حال ظهور هستند. یکی از این اصطلاحات که به سرعت رواج پیدا کرده، “اقتصاد توکنی” یا “توکنومیکس” است. اما اقتصاد توکنی دقیقاً چیست و چرا اینقدر مهم است؟

درک عمیق اقتصاد توکنی برای هر کسی که به دنبال سرمایه گذاری در ارزهای دیجیتال یا استفاده از آنها در معاملات و فعالیت‌های دیگر است، ضروری است. با تجزیه و تحلیل دقیق عوامل اقتصادی حاکم بر یک توکن، می‌توان تصمیمات آگاهانه‌تری در مورد ارزش آن و پتانسیل رشد آن در آینده گرفت.

در این مقاله ارز دیجیتال، به بررسی عمیق‌تر اقتصاد توکنی، از جمله مفاهیم کلیدی، چارچوب‌های تحلیلی و عوامل مؤثر بر ارزش توکن می‌پردازیم. همچنین به بررسی نمونه‌هایی از پروژه‌های بلاکچین موفق که از مدل‌های اقتصادی توکنی کارآمد استفاده می‌کنند، خواهیم پرداخت. هدف ما ارائه‌ی درکی جامع از این مفهوم پیچیده و توانمند به خوانندگان است تا بتوانند در دنیای رو به رشد ارزهای دیجیتال با اطمینان بیشتری حرکت کنند.

توکونومیک چیست؟ (Tokenomics)

توکونومیک (Tokenomics) که از ترکیب دو کلمه “توکن” و “اقتصاد” تشکیل شده است، به بررسی جنبه‌های اقتصادی یک پروژه ارز دیجیتال یا بلاک چین می‌پردازد. این بررسی با تمرکز ویژه بر طراحی و توزیع توکن‌های دیجیتال بومی آن پروژه انجام می‌شود.

به عبارت ساده‌تر، توکونومیک به این سوالات پاسخ می‌دهد:

• چه تعداد توکن وجود دارد؟
• چگونه توکن‌ها توزیع می‌شوند؟
• توکن‌ها چه کاربردی دارند؟
• چه عواملی بر ارزش توکن تاثیر می‌گذارند؟

هدف از توکونومیک، ایجاد یک مدل اقتصادی پایدار برای پروژه است که برای همه ذینفعان، از جمله دارندگان توکن، توسعه‌دهندگان و کاربران، مفید باشد.

دلایل اهمیت توکونومیک چیست؟

توکونومیک، یا اقتصاد توکن، نقش حیاتی در موفقیت هر پروژه رمز ارزی ایفا می‌کند. دلایل متعددی برای اهمیت آن وجود دارد:

1. جذب و حفظ کاربران: توکونومیک باید به گونه‌ای طراحی شود که کاربران را برای استفاده از پلتفرم و نگهداری توکن‌ها ترغیب کند. این امر می‌تواند از طریق ارائه مشوق‌هایی مانند تخفیف در کارمزدها، دسترسی به ویژگی‌های ممتاز یا مشارکت در حاکمیت انجام شود.
2. ایجاد ارزش: توکن‌ها باید دارای ارزش ذاتی باشند تا کاربران تمایل به نگهداری آنها را داشته باشند. این ارزش می‌تواند از طریق کاربردهای توکن در پلتفرم، مانند پرداخت هزینه کالاها و خدمات یا شرکت در رای‌گیری‌های حاکمیتی، ایجاد شود.
3. تسهیل تبادل: توکونومیک باید تبادل آسان توکن‌ها را در بین کاربران تسهیل کند. این امر به ایجاد نقدینگی و جذب کاربران جدید کمک می‌کند.
4. حفظ پایداری: توکونومیک باید به گونه‌ای طراحی شود که از پایداری بلندمدت پروژه اطمینان حاصل کند. این امر شامل مواردی مانند توزیع عادلانه توکن‌ها، برنامه‌ای برای کاهش تورم و مکانیزمی برای مقابله با سوء استفاده است.
5. تشویق به مشارکت: توکونومیک باید کاربران را به مشارکت در توسعه و اداره پلتفرم تشویق کند. این امر می‌تواند از طریق ارائه مشوق‌هایی برای مشارکت در تحقیقات، ارائه بازخورد یا رای دادن به پیشنهادات حاکمیتی انجام شود.

بررسی نظریه اقتصاد توکنی

اقتصاد توکنی شاخه‌ای از علم اقتصاد است که به بررسی نحوه عملکرد ارزهای دیجیتال و سایر دارایی‌های مبتنی بر بلاک‌چین می‌پردازد. این موضوع شامل مطالعه عرضه و تقاضا، مشوق‌ها و رفتارهای مختلف بازیگران در این سیستم‌ها است.

هدف از اقتصاد توکنی، طراحی سیستم‌هایی است که پایدار، کارآمد و عادلانه باشند. این امر مستلزم درک عمیقی از عوامل اقتصادی متعددی است که بر ارزش و استفاده از توکن‌ها تأثیر می‌گذارند.

مفاهیم کلیدی در اقتصاد توکنی

• عرضه توکن: تعداد کل توکن‌های موجود یا بالقوه موجود.
• تقاضا برای توکن: تمایل افراد به نگهداری توکن.
• موارد استفاده از توکن: کاربردهای مختلفی که توکن می‌تواند برای آنها استفاده شود.
• مشوق‌ها: ساختارهایی که رفتار کاربران را در سیستم تشویق یا تنبیه می‌کنند.
• حاکمیت: فرآیندی که از طریق آن قوانین و مقررات سیستم تعیین می‌شود.

مزایای اقتصاد توکنی

• کارآمدی: اقتصاد توکنی می‌تواند منجر به تخصیص کارآمدتر منابع شود.
• نوآوری: اقتصاد توکنی می‌تواند انگیزه‌هایی برای نوآوری و توسعه برنامه‌های جدید ایجاد کند.
• دسترسی: اقتصاد توکنی می‌تواند به افراد بیشتری در سراسر جهان دسترسی به خدمات مالی بدهد.

معایب اقتصاد توکنی

• نوسان: ارزش توکن‌ها می‌تواند به شدت نوسان داشته باشد، که می‌تواند آنها را برای سرمایه‌گذاری پرخطر کند.
• پیچیدگی: اقتصاد توکنی می‌تواند پیچیده باشد و درک آن برای افراد غیر متخصص دشوار باشد.
• مقررات: اقتصاد توکنی یک حوزه نسبتاً جدید است و هنوز چارچوب‌های نظارتی روشنی برای آن وجود ندارد.

کاربردهای اقتصاد توکنی

• ارزهای دیجیتال: اقتصاد توکنی برای طراحی و مدل‌سازی ارزهای دیجیتالی مانند بیت‌کوین و اتریوم استفاده می‌شود.
• سازمان‌های غیرمتمرکز (DAO): اقتصاد توکنی برای طراحی و اداره DAOها که سازمان‌هایی هستند که به طور خودکار توسط کد اداره می‌شوند، استفاده می‌شود.
• بازی‌های بلاک‌چین: اقتصاد توکنی برای طراحی اقتصاد درون بازی‌ها و مشوق‌ها برای بازیکنان استفاده می‌شود.

اقتصاد توکنی چگونه اجرا می‌شود؟

اجرای اقتصاد توکنی شامل طراحی و پیاده‌سازی یک سیستم انگیزشی است که از طریق توزیع و کاربرد توکن‌ها، رفتارهای مورد نظر را در یک اکوسیستم بلاک‌چین تشویق می‌کند. این سیستم به دقت اجزای مختلفی را برای دستیابی به تعادل پایدار بین عرضه و تقاضا، تشویق مشارکت فعالانه کاربران و تسهیل رشد بلندمدت پروژه، تنظیم می‌کند.

اجزای کلیدی اقتصاد توکنی عبارت‌اند از:

• عرضه توکن: کل تعداد توکن‌های موجود و برنامه‌ریزی برای انتشار آنها در طول زمان را تعیین می‌کند. این شامل مواردی مانند توکن‌های اولیه، رویدادهای توزیع و برنامه‌های استخراج یا ضرب است.
• تخصیص توکن: مشخص می‌کند که توکن‌ها چگونه بین ذینفعان مختلف مانند بنیانگذاران، تیم توسعه، سرمایه‌گذاران و کاربران توزیع می‌شوند.
• کاربرد توکن: موارد استفاده و عملکردهای توکن را در اکوسیستم بلاک‌چین تعریف می‌کند. این می‌تواند شامل مواردی مانند استفاده از توکن برای پرداخت هزینه تراکنش‌ها، دسترسی به خدمات، کسب پاداش یا مشارکت در حاکمیت باشد.
• برنامه توکنومیک: جزئیات نحوه عملکرد اقتصاد توکنی را در طول زمان شرح می‌دهد. این شامل مواردی مانند رویدادهای قفل‌گذاری، برنامه‌های سوزاندن توکن و تغییرات احتمالی در عرضه یا کاربرد توکن است.

اجزای مدل اقتصادی چیست؟

در دنیای رمز ارزها، درک مفاهیم بنیادی مرتبط با عرضه توکن/کوین برای سرمایه‌گذاران و معامله‌گران از اهمیت حیاتی برخوردار است. در ادامه به بررسی عمیق سه رکن کلیدی مدل اقتصادی رمز ارزها می‌پردازیم: عرضه کل، عرضه در گردش و حداکثر عرضه.

1. عرضه کل: درک ماهیت و انواع آن

عرضه کل، به تعداد کل توکن‌های موجود و بالقوه یک رمز ارز خاص اشاره دارد. این مفهوم شامل توکن‌های در گردش، قفل‌شده و سوخته شده می‌شود.

– عرضه کل ثابت: در این نوع، تعداد کل توکن‌ها از پیش تعیین شده و غیرقابل تغییر است. به عنوان مثال، بیت‌کوین با عرضه کل 21 میلیون، نمونه‌ای از این دسته است.

– عرضه کل متغیر: در مقابل، عرضه کل در این نوع رمز ارزها می‌تواند با توجه به عوامل مختلف، مانند عملکرد شبکه یا رویدادهای حاکمیت، افزایش یا کاهش یابد. اتریوم، با عرضه در حال افزایش به دلیل فرآیند استخراج، نمونه‌ای از این نوع است.

عوامل موثر بر عرضه کل:

• استخراج: فرآیند استخراج می‌تواند منجر به افزایش عرضه کل برخی رمز ارزها شود.
• توکن سوزی: سوزاندن توکن‌ها، به حذف دائمی آنها از چرخه عرضه می‌انجامد و به طور کلی باعث کاهش عرضه کل می‌شود.
• مدل عرضه و سوزاندن: برخی از رمز ارزها، مانند استیبل کوین‌ها، از مدل‌های پیچیده‌ای برای مدیریت عرضه کل خود استفاده می‌کنند که شامل عرضه و سوزاندن توکن‌ها به صورت الگوریتمی یا متمرکز می‌شود.

2. عرضه در گردش: رمزگشایی از توکن‌های فعال در بازار

عرضه در گردش، به تعداد کل توکن‌های یک رمز ارز خاص اطلاق می‌شود که در حال حاضر در دسترس معامله‌گران و سرمایه‌گذاران در بازار هستند. این مقدار نشان‌دهنده فعال بودن توکن‌ها در چرخه تبادلات و خرید و فروش است.

3. حداکثر عرضه: تعیین سقف نهایی توکن‌ها

حداکثر عرضه، به حداکثر تعداد توکنی که امکان تولید و عرضه آن در آینده برای یک رمز ارز خاص وجود دارد، اشاره می‌کند. این مقدار می‌تواند ثابت یا متغیر باشد و توسط قوانین حاکم بر پروژه تعیین می‌شود.

چرا ارزش بازار (مارکت کپ) از قیمت ارز دیجیتال مهم تر است؟

در حالی که قیمت ارز دیجیتال نشان دهنده ارزش هر واحد از آن ارز است، ارزش بازار (مارکت کپ) تصویری کلی از کل ارزش آن ارز دیجیتال در بازار ارائه می‌دهد. به همین دلیل، بسیاری از تحلیلگران و سرمایه‌گذاران مارکت کپ را معیار مهم‌تری برای سنجش سلامت و پتانسیل آینده یک ارز دیجیتال می‌دانند.

دلایل اهمیت مارکت کپ:

• ارزش کل را نشان می‌دهد:  مارکت کپ به شما می‌گوید که چه مقدار پول در یک ارز دیجیتال سرمایه گذاری شده است. این می‌تواند نشان دهنده میزان علاقه و اعتماد به آن ارز دیجیتال باشد. به عنوان مثال، بیت کوین با مارکت کپ تریلیون ها دلاری، به عنوان یک ارز دیجیتال جا افتاده و قابل اعتماد در نظر گرفته می‌شود، در حالی که یک ارز دیجیتال جدید با مارکت کپ پایین ممکن است ریسک سرمایه گذاری بیشتری داشته باشد.
• مقایسه ارزهای دیجیتال مختلف را آسان می‌کند:  با مقایسه مارکت کپ ارزهای دیجیتال مختلف، می‌توانید به سرعت بفهمید کدام ارز دیجیتال بزرگ‌تر و محبوب‌تر است. این می‌تواند به شما در تصمیم‌گیری آگاهانه‌تر در مورد اینکه در کدام ارز دیجیتال سرمایه گذاری کنید کمک کند.
• پتانسیل رشد را نشان می‌دهد:  یک ارز دیجیتال با مارکت کپ پایین پتانسیل رشد بالاتری نسبت به ارز دیجیتالی با مارکت کپ بالا دارد. با این حال، به خاطر داشته باشید که این به معنای ریسک بیشتر نیز هست.

تأثیر فروش توکن بر اقتصاد توکنی

فروش توکن رویدادی کلیدی برای هر پروژه بلاک چینی است، زیرا به آنها امکان می‌دهد سرمایه مورد نیاز برای توسعه و راه اندازی پلتفرم خود را جمع‌آوری کنند. با این حال، نحوه ساختاردهی و اجرای فروش توکن می‌تواند تأثیر قابل توجهی بر اقتصاد توکن آن پروژه داشته باشد.

یکی از ملاحظات کلیدی، تعیین قیمت توکن در هر مرحله از فروش است. هیچ استاندارد ثابتی برای این موضوع وجود ندارد و قیمت توکن می‌تواند در هر دوره فروش به طور قابل توجهی متفاوت باشد.

دلایل مختلفی برای این تنوع قیمتی وجود دارد:

• مرحله توسعه پروژه: به طور کلی، توکن ها در مراحل اولیه توسعه با قیمت کمتری نسبت به زمانی که پروژه به مرحله راه اندازی نزدیک‌تر می‌شود، فروخته می‌شوند. این امر به این دلیل است که سرمایه‌گذاران اولیه ریسک بیشتری را متحمل می‌شوند، زیرا موفقیت نهایی پروژه هنوز مشخص نیست.
• محدودیت‌های توکن: توکن هایی که دارای عرضه محدودتری هستند، تمایل به قیمت بالاتری نسبت به توکن هایی دارند که عرضه نامحدودی دارند. این امر به دلیل اصول اولیه عرضه و تقاضا است.
• مزایای سرمایه گذار: پروژه‌ها ممکن است تخفیف یا مزایای دیگری را به سرمایه‌گذاران اولیه به عنوان انگیزه برای مشارکت زودهنگام ارائه دهند. این امر می‌تواند منجر به قیمت پایین‌تر توکن در مراحل اولیه فروش شود.

با وجود این دلایل، مهم است که تفاوت قیمت بین مراحل فروش توکن در یک محدوده معقول باقی بماند. اگر این تفاوت قیمت‌ها خیلی زیاد باشد، می‌تواند منجر به پیامدهای منفی زیر شود:

• فروش زودهنگام سرمایه‌گذاران اولیه: اگر سرمایه‌گذاران اولیه احساس کنند که می‌توانند توکن های خود را با قیمت بسیار بالاتر در مراحل بعدی بفروشند، ممکن است تمایل به فروش زودهنگام آنها داشته باشند. این امر می‌تواند منجر به فشار فروش بر روی توکن و کاهش قیمت آن شود.
• کاهش علاقه سرمایه‌گذاران بعدی: اگر سرمایه‌گذاران بعدی احساس کنند که قیمت توکن در مراحل اولیه به طور قابل توجهی کمتر بوده است، ممکن است علاقه خود را برای مشارکت در فروش توکن از دست بدهند. این امر می‌تواند منجر به کاهش مشارکت در فروش توکن و جمع‌آوری سرمایه کمتر برای پروژه شود.

برای مقابله با این چالش‌ها، پروژه‌های بلاک چینی اغلب از یک استراتژی “انتشار توکن” استفاده می‌کنند. این استراتژی شامل قفل‌کردن توکن هایی است که با قیمت پایین‌تری فروخته می‌شوند برای مدت‌زمان مشخصی. این امر از فروش زودهنگام توکن ها و فشار بر روی قیمت جلوگیری می‌کند.

موارد استفاده از توکن ها

توکن ها در دنیای بلاک چین کاربردهای متنوعی دارند. برخی از مهم‌ترین آنها عبارت‌اند از:

1. استیک کردن (Staking)

در این روش، کاربران توکن های خود را برای پشتیبانی از شبکه بلاک چین قفل می‌کنند. در ازای این کار، آنها پاداش به صورت توکن جدید یا ارز دیجیتال دریافت می‌کنند. استیک کردن به تامین امنیت شبکه و افزایش تمرکز آن کمک می‌کند.

2. استخراج نقدینگی (فارمینگ) (Liquidity Mining (Farming))

در این روش، کاربران توکن های خود را در استخرهای نقدینگی که توسط صرافی‌های غیرمتمرکز (DEX) ایجاد شده است، قرار می‌دهند. در ازای این کار، آنها سهمی از کارمزد معاملات انجام شده در آن استخر را دریافت می‌کنند. استخراج نقدینگی به افزایش نقدینگی در صرافی‌های غیرمتمرکز و تسهیل انجام معاملات کمک می‌کند.

3. کارمزد تراکنش‌ها

در بسیاری از شبکه‌های بلاک چین، برای انجام تراکنش‌ها باید کارمزد پرداخت شود. این کارمزد به عنوان انگیزه‌ای برای ماینرها برای تأیید و اضافه کردن تراکنش‌ها به بلاک چین عمل می‌کند. کارمزد تراکنش‌ها معمولاً بر اساس میزان پیچیدگی تراکنش و تقاضای موجود در شبکه محاسبه می‌شود.

4. حکمرانی

در برخی از پروژه‌های بلاک چین، دارندگان توکن می‌توانند در فرآیند تصمیم‌گیری راجع به آینده پروژه مشارکت کنند. این کار از طریق رای گیری در مورد پیشنهادات حاکمیتی انجام می‌شود. به‌این‌ترتیب، دارندگان توکن می‌توانند در نحوه توسعه و اداره پروژه نقش داشته باشند.

5. مزایای دیگر

علاوه بر موارد ذکر شده، توکن ها می‌توانند کاربردهای دیگری نیز داشته باشند. به عنوان مثال، می‌توان از آنها برای دسترسی به خدمات یا محصولات خاص، شرکت در برنامه‌های وفاداری، یا به عنوان وثیقه برای وام‌ها استفاده کرد.

یکی از کاربردهای نوظهور توکن ها، استفاده از آنها به عنوان Launchpad است. Launchpadها پلتفرم‌هایی هستند که به پروژه‌های بلاک چین در حال توسعه کمک می‌کنند تا از طریق عرضه اولیه توکن (IDO) سرمایه جمع‌آوری کنند. در IDO، توکن های پروژه به سرمایه‌گذاران در ازای ارز دیجیتال یا سایر توکن ها فروخته می‌شود.

نمونه‌های خوب و موفق توکنومیک

در دنیای رمز ارزها، پروژه‌های زیادی با مدل‌های توکنومیک منحصربه‌فرد خود ظهور کرده‌اند. برخی از این مدل‌ها به دلیل کارایی و تشویق‌هایشان در جذب و حفظ کاربران موفق‌تر از بقیه بوده‌اند. در اینجا به بررسی سه نمونه از توکنومیک‌های موفق، پولکادات (DOT)، هلیوم (HNT) و اتریوم (ETH) می‌پردازیم:

پولکادات (DOT)

پولکادات یک پلتفرم بلاک چین نسل سوم است که به عنوان “بلاک چین بلاک چین‌ها” شناخته می‌شود. این پلتفرم شبکه‌ای از بلاک چین‌های مجزا را به هم متصل می‌کند و امکان تعامل و تبادل داده بین آنها را فراهم می‌کند. توکن بومی پولکادات، DOT، نقش مرکزی در عملکرد و حاکمیت این شبکه ایفا می‌کند.

موارد استفاده DOT:

• استیکینگ: دارندگان DOT می‌توانند توکن‌های خود را برای تأمین امنیت شبکه و کسب پاداش استیکینگ سهام‌گذاری کنند.
• حاکمیت: DOT holders می‌توانند در مورد ارتقای شبکه و مسیر آینده پولکادات رای‌گیری و نظر بدهند.
• کارمزد تراکنش: از DOT برای پرداخت کارمزد تراکنش در شبکه پولکادات استفاده می‌شود.
• پیوند پاراچین: برای پیوند یک بلاک چین جدید به شبکه پولکادات، به مقدار مشخصی DOT نیاز است.

توکنومیک پولکادات به دلیل تمرکز بر حاکمیت جامعه، مقیاس‌پذیری و همکاری بین بلاک چین‌ها، به عنوان یک مدل موفق شناخته می‌شود.

هلیوم (HNT)

هلیوم یک شبکه بی‌سیم غیرمتمرکز است که از هات‌اسپات‌های مبتنی بر اینترنت اشیا (IoT) برای ارائه پوشش شبکه وای‌فای کم‌هزینه استفاده می‌کند. توکن بومی هلیوم، HNT، به عنوان پاداش به دارندگانی که هات‌اسپات را اجرا می‌کنند، تعلق می‌گیرد.

موارد استفاده HNT:

• پاداش ماینینگ: اپراتورهای هات‌اسپات HNT را به عنوان پاداش برای ارائه پوشش شبکه دریافت می‌کنند.
• پرداخت هزینه‌ها: از HNT برای پرداخت هزینه‌های استفاده از شبکه هلیوم استفاده می‌شود.
• ذخیره‌سازی داده: HNT می‌تواند برای ذخیره‌سازی داده در شبکه هلیوم استفاده شود.

توکنومیک هلیوم به دلیل تشویق مشارکت کاربران از طریق پاداش‌دهی و ارائه یک مورد استفاده واقعی برای توکن، به عنوان یک مدل موفق شناخته می‌شود.

اتریوم (ETH)

اتریوم یک پلتفرم بلاک چین منبع باز است که امکان اجرای قراردادهای هوشمند را فراهم می‌کند. توکن بومی اتریوم، ETH، به عنوان ارز اصلی برای پرداخت کارمزد تراکنش و اجرای قراردادهای هوشمند در شبکه استفاده می‌شود.

موارد استفاده ETH:

• پرداخت کارمزد تراکنش: از ETH برای پرداخت کارمزد تراکنش در شبکه اتریوم استفاده می‌شود.
• اجرای قرارداد هوشمند: برای اجرای قراردادهای هوشمند در شبکه اتریوم به ETH نیاز است.
• ذخیره‌سازی ارزش: ETH می‌تواند به عنوان یک ذخیره‌سازی ارزش نگهداری شود.

توکنومیک اتریوم به دلیل محبوبیت اتریوم به عنوان پلتفرم پیشرو برای قراردادهای هوشمند و موارد استفاده متنوع ETH، به عنوان یک مدل موفق شناخته می‌شود.

لازم به ذکر است که این‌ها فقط چند نمونه از توکنومیک‌های موفق هستند و مدل‌های کارآمد و نوآورانه دیگری نیز در حال ظهور هستند. انتخاب بهترین توکنومیک به عوامل مختلفی از جمله اهداف پروژه، جامعه کاربران و شرایط بازار بستگی دارد.

نتیجه‌گیری

اقتصاد توکنی، یا توکنومیک، به بررسی ساختارهای اقتصادی حاکم بر توکن‌های دیجیتال و ارزهای رمزنگاری می‌پردازد. این حوزه نوظهور، بینش ارزشمندی را در مورد عملکرد این دارایی‌ها، انگیزه‌ها و رفتار بازیگران و عوامل موثر بر ارزش و پذیرش توکن‌ها ارائه می‌دهد.

درک عمیق از اقتصاد توکنی برای سرمایه‌گذاران، توسعه‌دهندگان، کارآفرینان و سیاستگذاران ضروری است. این امر به سرمایه‌گذاری‌های آگاهانه‌تر، طراحی مدل‌های اقتصادی پایدار، کشف فرصت‌های جدید و تدوین چارچوب‌های نظارتی مناسب کمک می‌کند.

اقتصاد توکنی نقشی اساسی در شکل‌گیری آینده دنیای دیجیتال ایفا می‌کند. با درک عمیق‌تر این اصول، می‌توانیم به سمت اکوسیستم‌های رمزنگاری شده کارآمدتر، عادلانه‌تر و فراگیرتر حرکت کنیم.

سؤالات متداول

کاربرد توکنومیک چیست؟

توکنومیک به درک ارزش و پایداری یک پروژه ارز دیجیتال با بررسی عواملی مانند عرضه توکن، توزیع، کاربرد و موارد دیگر کمک می‌کند.

عوامل موثر در توکنومیک چه هستند؟

عرضه توکن، توزیع توکن، کاربرد توکن، سوزاندن توکن و مکانیزم اجماع.

انواع عرضه توکن چیست؟

عرضه در گردش تعداد توکن‌های موجود در دسترس برای خرید و فروش است، عرضه کلی تعداد کل توکن‌های ایجاد شده است و عرضه حداکثری تعداد کل توکن‌هایی است که می‌توان در نهایت ایجاد کرد.

چند مورد از پروژه‌های دارای توکنومیک خوب و موفق کدم‌اند؟

پولکادات، هلیوم و اتریوم از پروژه‌های دارای توکنومیک خوب و موفق هستند.