سازمان خودگردان غیر متمرکز DAO چیست و چطور کار می کند؟

دائو مخفف عبارتی است که برای سازمان خودگردان غیر متمرکز به کار می رود. decentralized autonomous organization (DAO) در واقع سیستمی است که به واسطه تیمی از توسعه دهندگان جهت اتوماتیک کردن تصمیم گیری ها و غیر متمرکز ساختن شبکه ها ایجاد گردید.
اداره سازمان خودگردان غیر متمرکز (DAO) از طریق کدها و برنامه نویسی ‌های کامپیوتری انجام پذیر است و نیروی انسانی در مدیریت آن نقشی ندارد. به همین دلیل توسعه ‌دهندگان بلاک چین جهت اداره امور مالی و مدیریت شبکه خود از DAO استفاده می نمایند. تمرکززدایی یکی از ا‌هداف اساسی تکنولوژی بلاک چین و ارزهای رمزنگاری می باشد. تمرکززدایی در بلاک چین هم اکنون شامل پرداخت ‌های مالی شده و به تدریج شامل تمامی فرایندهای متمرکز نیز خواهد شد.
نقش سیستم دائو در دنیای ارزهای دیجیتال، انکار ناپذیر است. در این مقاله ارز دیجیتال به تشریح کامل این سیستم می پردازیم و ماهیت و نحوه کارکرد DAO را مورد بحث قرار می دهیم. سپس مزایای دائو در قیاس با سیستم ‌های سنتی تشریح می شود و بعضی از مشهورترین پروژه‌های آن معرفی می گردد. در پایان به سوالات متداول کاربران درباره دائو پاسخ داده می شود.

مزایای دائو نسبت به سازمان های سنتی کدامند؟

سازمان خودگردان غیر متمرکز دائو به منظور حل معضلاتی در شرکت های متمرکز مانند اختلاف در تصمیم ‌گیری ‌ها و تدوین اساسنامه یک شرکت پدید آمده است. در شرکت های متمرکز مدیر شرکت قادر است به تنهایی تصمیم ‌گیری نموده و نظر خود را به سایرین تحمیل کند و به این صورت روی عملکرد و تصمیم دیگران تاثیر بگذارد. در سیستم های فعلی یک مدیر قادر است به نمایندگی از دیگر سهامداران تصمیماتی اتخاذ نماید یا یک سیاستمدار به نمایندگی از عموم مردم صحبت کرده و به جای آنها تصمیم گیری می نماید.
جهت آشنایی با نکات مثبت غیر متمرکز بودن، اولین تصور آن است که اینترنت غیر متمرکز شود و یا شرکت ‌های فراگیر و متمرکزی مانند گوگل و فیس ‌بوک غیر متمرکز شوند و مزایای آن را مشاهده کنیم.
با فرض اینکه تمامی شرکت ‌های بزرگ و قدرت های عظیم تکنولوژی به فرم غیر متمرکز اداره شوند. در نتیجه این تغییر، هیچ شرکتی قادر نیست به تنهایی تصمیم گیری کند و منافع بخش عمده ای از مردم دنیا را به خطر بیندازد. به‌ عنوان نمونه تمامی کاربران گوگل در هر کجای دنیا به تمامی اطلاعات گوگل دسترسی داشته و این پلتفرم قادر به فیلتر کردن بخشی از اطلاعات خود برای افراد خاصی نخواهد بود. همچنین شرکت فیس ‌بوک (با نام جدید متا)، قادر به فروش داده های شخصی کاربران نخواهد بود و اگر در نظر داشته باشد چنین کاری انجام دهد، بایستی نظر موافق اکثریت اعضا را جلب نماید.
می توان نقش تمرکززدایی را در شرکت های عادی نیز تصور نمود، به این صورت که هیچ مدیری قادر به تصمیم گیری فردی برای شرکت خود نباشد و تمامی پرسنل در تصمیم گیری ها دارای حق رای مساوی باشند.
شاید فکر کنید این مکانیزم شبیه به یک رویا بوده و هیچگاه به واقعیت نمی رسد ولی اساس پدید آمدن سازمان خودگردان غیر متمرکز یا همان DAO برای همین بوده است. این سیستم می خواهد حاکمیت غیر متمرکز را در میان جوامع بشری برقرار سازد.

ساختار دائو بر چه اصولی استوار است؟

همانگونه که از عبارت Decentralized Autonomous Organization می توان برداشت کرد، دائو در واقع سازمان خودگردان غیر متمرکز است. سازمان دائو در حاکمیت یک شخص یا ارگان خاصی نبوده و مدیریت آن به‌ صورت اتوماتیک و غیر متمرکز انجام می ‌شود. سازمان دائو در تمام فضای اینترنت گسترده است و اعضای متشکل آن در نقاط مختلف جهان پراکنده اند.
جهت فهم بهتر دائو آن را با اداره یک بانک غیر متمرکز مقایسه می کنیم. از برخی جهات این بانک با بانک ‌های سنتی مشابه است ولی در دو مورد اساسی متفاوت است:

1. به صورت فیزیکی وجود ندارد و تمام فعالیت آن به شکل اینترنتی می باشد.
2. دارای کنترل کننده متمرکز نیست و هر یک از مشترکین آن قادر است در نقش رئیس بانک کار کند.

فرض کنید این بانک غیر متمرکز در نظر دارد سود دریافتی از کاربران خود را زیاد ‌کند. جهت این تصمیم گیری تمامی مشترکین می توانند در رای گیری شرکت کرده و میزان موافقت خود را با این تصمیم اعلام نمایند. چون مشترکین بانک در این مورد منفعت می برند، هر کدام سود خود را در نظر دارند. پس این کار درستی نیست که هر شخص برای شرکت در تصمیم گیری، تنها منفعت خود را درنظر بگیرد و به حقوق دیگران اهمیتی ندهد.
بنابراین دائو در مدیریت سازمان روش جدیدی را به کار می برد که هر عضو سازمان جدای از آنکه چه پست و مقامی دارد دارای حق یکسان در رای گیری و اعمال تغییرات می باشد.
اساس دائوها بر روی قراردادهای هوشمندی استوار است که اکثر آنها بر روی بلاک چین Ethereum اجرا می شوند ولی هر کدام از بلاک چین ها که از تکنولوژی قراردادهای هوشمند حمایت می ‌کنند، قادر به میزبانی دائو هستند.

کاربرد دائو در چه زمینه هایی امکان پذیر است؟

درست مانند تمامی شرکت ‌هایی که در دنیای واقعی با آنها سروکار داریم، دائوها هم می‌توانند در حوزه ‌های مختلفی فعالیت کنند. از صرافی ‌های غیر متمرکز گرفته تا پلتفرم ‌های اعطای وام غیر متمرکز و از صنعت بازی‌ گرفته تا پلتفرم ‌های پخش فیلم و موسیقی و هر شبکه دیگری که سرویس های خود را به ‌صورت غیر متمرکز و بر بستر بلاک چین عرضه می ‌کند، همه آنها قادرند تحت عنوان یک دائو کار کنند.
کدهای برنامه نویسی که در قوانین دائو مورد استفاده قرار می گیرند همان کدهای قراردادهای هوشمند هستند که چند توسعه ‌دهنده آنها را تولید کرده اند. به همین دلیل بایستی در کدنویسی آنها دقت بسیار زیادی به خرج داده شود، زیرا با کوچکترین اشتباهی ممکن است سیستم ناکارآمد و یا حتی نابود گردد.
سازمان DAO به عنوان یکی از دستاوردهای جانبی و مهم امور مالی غیر متمرکز یا Defi به حساب می آید. سازمان دائو همزمان با طرح های نوآوریِ تمرکز زدایی در سطح بین المللی به وجود آمدند. یکی از مشهور‌ترین سازمان های دائو در سال 2016 انتشار یافت. نام این سازمان The DAO بود که خواسته بود از عبارت دائو در برندینگ خود استفاده نماید. البته در کدهای برنامه نویسی قرارداد هوشمند The DAO ایراداتی وجود داشت مورد هجوم حمله هکری قرار گرفت و سرمایه زیادی از آن دزدیده شد. این حادثه در دنیای ارزهای رمزنگاری به حادثه هک دائو معروف شده است.

حادثه هک دائو چگونه اتفاق افتاد؟

در تاریخ ماه می سال ۲۰۱۶ سه متخصص برنامه نویسی به نام های Stephan Tual و دو برادر Simon و Christoph Jentzsch در صدد تاسیس یک شرکت سرمایه ‌گذاری در مدل غیر متمرکز برآمدند. آن ها پس از کدنویسی شرکت، نام The DAO را برای آن انتخاب کردند و شروع به جذب سرمایه از سوی عموم مردم نمودند. در طول سه هفته پس از شروع به جذب سرمایه، The DAO توانست بیش از 150 میلیون دلار سرمایه را جمع آوری نماید و به یکی از بزرگترین مراسم جلب سرمایه گذاران تبدیل شود.

البته کارشناسان زیادی حتی قبل از پایان دوره جذب سرمایه، هشدار داده بودند که امکان وجود باگ در کد The DAO زیاد است. در همان دوران که تیم توسعه سعی در رفع اشکالات و از بین بردن باگ ‌ها بودند، یک حمله هکری رخ داد و تمام سرمایه ‌های موجود در کد The DAO را از آن بیرون کشید.
این حادثه گذشته از آنکه ‌ضرر زیادی به تیم توسعه و اشخاص سرمایه ‌گذار در پروژه The DAO وارد آورد به اعتبار اتریوم نیز خدشه زیادی وارد آمد. در اینجا بود که اتریوم مصمم بر ایجاد یک هارد فورک گردید. البته تمامی اعضای بنیانگذار جامعه اتریوم با اعمال هارد فورک موافقت نداشتند، به همین دلیل بلاک چین اتریوم به دو بلاک چین جدا از هم با عناوین اتریوم و اتریوم کلاسیک تقسیم گردید.
درست است که حمله هکری به دائو ضربه ناگهانی بزرگی را به اکوسیستم Ethereum و بلاک چین وارد نمود، ولی باعث از میان ‌رفتن علاقمندی به نوآوری دائو نگردید. اصول و اهداف دائو از آن زمان تا به حال ادامه پیدا کرده و پروژه ‌های موفقی نیز از آن به وجود آمده اند.

نحوه کارکرد دائو چیست؟

حال که با ماهیت و مشخصه ‌های اساسی دائو آشنا شدید، در ادامه نحوه کارکرد و جزئیات فنی‌ DAO تشریح می شود.
دائو سازمانی غیر متمرکز بوده که به صورت خودگردان توسط اعضای آن سازمان اداره می گردد. نحوه شرکت اعضا در اداره این سازمان و اعمال حاکمیت شان در مدیریت سازمان، از طریق حق رای کاربران انجام می شود. در سازمان DAO توکنی تحت عنوان توکن حاکمیتی یا Governance Token وجود دارد. اعضایی که مالک این توکن ها باشند، می توانند در رای گیری ها شرکت نمایند.
هر پروژه DAO دارای توکن حاکمیتی مخصوص به خود می باشد و صاحبان این توکن ها در تصمیم ‌گیری‌ های سازمان، مشارکت خواهند داشت. هر یک از اعضا که دارای توکن ‌های حاکمیتی بیشتری باشند، از حق رای بیشتر و دخالت داشتن بیشتر در تصمیمات برخوردار می باشند.
به طور نمونه پلتفرم اعطای وام میکردائو، دارای دو توکن با عناوین دای (DAI) و میکر (Maker) هستند. توکن Maker همان توکن نوع حاکمیتی میکردائو می باشد که صاحبان آن می ‌توانند در رای گیری جهت اعمال تغییرات پلتفرم شرکت نمایند.

نقش توکن حاکمیتی در دائو چیست؟

یکی از قسمت های مهم در اکوسیستم دائو دادن پیشنهاد یا پروپوزال می باشد. هر یک از اعضا که جهت بهبود عملکرد DAO نظر اصلاحی داشته باشد، قادر است پروپوزال خود را در همان شبکه ثبت نماید و برای رای گیری در اختیار سایر اعضا قرار دهد. دیگر اعضای شبکه که صاحبان توکن ‌های حاکمیتی هستند، به پیشنهاد این شخص رای خواهند داد. اگر پروپوزال رای اکثریت اعضا را بگیرد، آن پیشنهاد اجرایی خواهد شد و اگر تعداد رای لازم را کسب نکند، پروپوزال کنسل خواهد شد.
میزان درصد موافقت اعضا جهت تایید پروپوزال مسئله ‌ای است که در هر DAO متفاوت می باشد. میزان آرا وابسته به قانونی است که در قرارداد هوشمند مربوط به آن دائو، کدنویسی شده است.

چه پروژه هایی به عنوان دائو پذیرفته می شوند؟

برای آنکه یک پروژه به عنوان سازمان خودگردان غیر متمرکز محسوب گردد، باید دارای مشخصاتی باشد. مطابق با مطالبی که در بالا ارائه شد مشخص می گردد که یک شبکه غیر متمرکز برای آنکه در زمره یک دائو قرار گیرد، بایستی دارای سه ویژگی اساسی باشد:

• استفاده از تکنولوژی قرارداد هوشمند،
• برخورداری از توکن حاکمیتی،
• امکان درج پیشنهادات تحت عنوان یک پروپوزال.

با اوج گیری مباحث ارائه شده در مورد حاکمیت دائو، بسیاری از کارشناسان، شبکه بیت کوین را هم یک دائو تلقی می کردند. آنها بر این موارد تاکید داشتند که بیت کوین دارای ویژگی های غیر متمرکز بودن می باشد و بر پایه بلاک چین استوار است. همچنین حاکمیت شبکه BTC در دست کاربران می باشد، بنابراین می تواند قدیمی ‌ترین سازمان DAO به حساب آید. ولی با تعاریف جدید از دائو، مشخص می ‌شود که بیت کوین یک DAO نیست. زیرا بیت کوین از قراردادهای هوشمند حمایت نمی ‌کند و دارای توکن حاکمیتی ویژه ای هم نمی باشد. در نتیجه در گروه ‌بندی پروژه های دائو قرار نمی ‌گیرد.

معروف ترین پروژه ‌های دائو کدامند؟

با گسترش روزافزون مباحث ارزهای رمزنگاری و برنامه های غیر متمرکز امور مالی یا دیفای، تعداد پروژهای دائو ‌رو به افزایش است. بعضی از این پروژه ها قدیمی تر و معروف تر هستند و دارای کاربران زیادی می باشند. برخی دیگر از این پروژه ها، جدید بوده و به تازگی در معرض توجه عموم قرار گرفته اند. در ادامه تعدادی از پر مصرف ترین پروژه ‌های دائو مورد بررسی قرار می گیرند.

• یونی سواپ از مشهورترین پروژه ‌های دائو به شمار می آید. صرافی Uniswap بزرگ ‌ترین پلتفرم صرافی غیر متمرکز است که فعالیت آن مبتنی بر بلاک چین اتریوم می باشد و در تاریخ سپتامبر سال ۲۰۲۰، توکن حاکمیتی خود را تحت عنوان UNI ارائه نمود. صاحبان توکن یونی قادرند نظرات خود را در مورد مسائلی از قبیل میزان کارمزد در تراکنش های مختلف، نقشه راه و قوانین صرافی یونی سواپ اعلام نمایند.
  قیمت توکن یونی در تاریخ ژانویه 2022 معادل 28 دلار بوده و در رتبه 20 بین سایر ارزها قرار گرفته بود. فهرست صرافی ‌هایی که از یونی پشتیبانی می‌ کنند شامل Binance، OKE ،CoinFLEX ، Mandala Exchange و CoinTiger می باشند.

• میکردائو از دیگر پروژه ‌های معروف در حوزه دائو می باشد. میکردائو MakerDAO پلتفرم اعطای وام‌ ارزهای رمزنگاری است که در میان سایر پلتفرم ‌های اعطای وام طرفداران بیشتری دارد. پلتفرم MakerDAO دارای دو توکن ویژه است. توکن دای DAI یک کوین پایدار است و توکن میکر Maker توکن حاکمیتی این پروژه محسوب می شود.
  مالکین توکن میکر قادرند در تصمیم ‌گیری ‌های مهمی مانند نرخ کارمزد، حفظ پایداری شبکه، نرخ بهره و حتی توقف اضطراری پلتفرم شرکت نمایند. در تاریخ 16 ژانویه 2022 قسمت توکن میکر معادل با 212 دلار بوده و در رتبه 59 قرار داشته است. فهرست صرافی ‌هایی که از میکر پشتیبانی می‌ کنند عبارتند از: Binance ، OKEx ، Mandala Exchange ، CoinTiger و Huobi Global.

• آوه نیز یکی از پلتفرم های اعطای وام غیر متمرکز است که کاربران می توانند به صورت نظیر به نظیر و بدون احتیاج به واسطه ‌ها، سپرده های دیجیتالی خود را برای دادن وام یا درخواست وام به اشتراک بگذارند. توکن حاکمیتی پلتفرم آوه، توکن AAVE می باشد و مالکین این توکن قادرند در نظر دهی در مواردی چون اضافه ‌کردن سرمایه ‌های جدید، نظارت بر پارامترهای پلتفرم و نرخ ضمانت مورد احتیاج، شرکت نمایند.
  در تاریخ 16 ژانویه 2022 قیمت توکن AAVE برابر با قیمت 72 دلار معامله بوده است و رتبه این توکن در میان سایر ارزهای دیجیتال 48 بوده است. فهرست صرافی ‌هایی که می توان این توکن را معامله کرد شامل Binance، OKEx، CoinFLEX ، Mandala Exchange ، و CoinTiger می باشند.

• دش (DASH) یک ارز رمزنگاری با امکان پرداخت آنلاین است که به صورت فورکی از بیت کوین جدا شده است. هدف از ایجاد آن، بالا بردن سرعت معاملات و افزودن مقیاس‌ پذیری بوده است. البته دش در واقع در فورک از Litecoin به وجود آمد و لایت کوین خود فورکی از بیت کوین بوده است.
  آغاز پیاده سازی این شبکه در سال 2014 بود. اکثر کارشناسان معتقدند که دَش اولین دائوی واقعی بوده، زیرا دارای مکانیسم حاکمیتی می باشد و به سرمایه ‌گذاران خود این امکان را می ‌دهد تا در مورد نحوه به ‌کار گرفتن سپرده های دش تصمیم گیری کنند.
  قیمت دَش در تاریخ 16 ژانویه 2022 برابر با 123 دلار بوده و رتبه آن در فهرست ارزهای رمزنگاری 79 است. فهرست صرافی ‌هایی که امکان معاملات این کوین را فراهم می ‌کنند عبارتند از: Binance، CoinTiger، CoinFLEX، OKEx، و Mandala Exchange.

• امروزه The LAO یکی از پروژه های دائو می باشد که در حکم یک شرکت سرمایه ‌گذاری در آمریکا فعالیت دارد. البته تفاوت اصلی The LAO با دیگر سازمان های دائو آن است که این DAO در آمریکا پیاده سازی شده و از قوانین این کشور پیروی می ‌کند. اجرای این پروژه در چارچوب قراردادهای هوشمند و اپلیکیشن ‌های غیر متمرکز انجام می گردد. گروه LAO یک گروه جهانی از علاقه مندان و متخصصان اتریوم است که از کار سازندگان اتریوم حمایت می کند.
• گیت کوین یک سازمان خودگردان غیر متمرکز بوده و وظیفه آن سازمان، این است که از برنامه نویسانی که کدهای منبع باز را تولید می کنند پشتیبانی مالی می کند. کاربرانی که در Gitcoin فعالیت دارند می توانند تمام پروژه هایی که روی این پلتفرم برپا شده اند را بررسی کرده و موردی که می خواهند را برای سرمایه ‌گذاری انتخاب نمایند. کسانی که توکن حاکمیتی گیت کوین را دارند می توانند درباره چگونگی مدیریت دارایی ‌ها و حل اختلافات تصمیم‌ گیری نمایند.
  توکن حاکمیتی دائوی گیت کوین با نماد GTC معرفی می شود که در تاریخ 16 ژانویه 2022 قیمت آن معادل 25 دلار معامله ‌شده و رتبه آن 342 بوده است. فهرست صرافی ‌هایی که این توکن در آنها خرید و فروش می شود شامل Binance، KuCoin، Mandala Exchange، Crypto.com Exchange و Gate.io می باشد.

• دائو استک (DAOstack) نمونه ای از دائوهای پرطرفدار است که به آن سیستم عامل هوش تجمیعی گفته می شود و کاربرد آن در وردپرس دائو می باشد. دائو استک یک برنامه نرم ‌افزاری اُپن سورس است که جهت حمایت از یک شبکه جهانی با قابلیت تعامل با کاربر طراحی شده است. این دائو جهت تولید دائوهای مختلفی که نیاز به کار‌های جمعی و تعاملی دارند، به کار می رود. دائو استک دارای ابزارهایی است که می توان از طریق آن، ارتباط بین همه DAO هایی که روی این پلتفرم اجرا شده ‌اند را فراهم نمود.
  توکن حاکمیتی آن GEN می باشد که در تاریخ 16 ژانویه 2022 قیمت آن 0.03862 دلار بوده و در رتبه 1590 قرار گرفته است. صرافی ‌هایی که از این توکن حمایت می ‌کنند، صرافی های CoinTiger، Hotbit،KyberSwap ، AEX و Uniswap (V2) هستند.

• آراگون (Aragon) بستری است که به منظور یک سازمان DAO طراحی و پیاده سازی شده که هدف آن تامین سیستم های جانبی مورد نیاز دائو بوده است. آراگون از ایجاد DAO ها روی بلاک چین اتریوم پشتیبانی نموده و پس از آن به نگهداری و تداوم کار آنها کمک می‌ کند.
  این پلتفرم یک توکن حاکمیتی با نماد ANT دارد که در تاریخ 16 ژانویه 2022 قیمت آن معادل 53 دلار بوده و در رتبه بندی ارزها در مقام 4522 قرار گرفته است. فهرست صرافی ‌هایی که این توکن در آنها معامله می شود عبارتند از: CoinTiger، OKEx، Binance، Huobi Global و Mandala Exchange.

• پروژه‌ MolochDAO از پروژه های جدید DAO محسوب می شود. این پروژه گذشته از تمام مشخصه ‌های سازمان خودگردان غیرمتمرکز، امکانات خاص دیگری هم دارد. این پروژه در برنامه های به روز رسانی اتریوم 2.0 نقش زیادی داشته و دارای زیربنای خوبی می ‌باشد.
  جهت عضویت در این پروژه لازم است توسط یک یا چند عضو پیشین تأیید شوید. هر یک از اعضا می توانند تا 7 روز پس از رای گیری، رای خود را پس گرفته یا عوض کنند.
• پروژه MetaCartel پروژه دیگری از DAO می باشد که در اثر فورکی از شبکه MolochDAO به وجود آمده است. این پلتفرم جهت جمع ‌آوری اطلاعات متنوعی که کاربران اشتراک گذاری می کنند و استفاده از آنها، ایجاد شده است. هر شخص برای اشتراک در این پروژه بایستی 10 اتریوم به عنوان حق عضویت بپردازد. این مبلغ در قیاس با سایر DAO ها رقم نسبتا زیادی است و منظور از آن جذب اعضا برای فعالیت بلند مدت می باشد.

نتیجه گیری

سازمان خودگردان غیر متمرکز یا همان DAO سیستمی می باشد که به واسطه تیمی از توسعه دهندگان جهت خودکارسازی تصمیم گیری از جمله تخصیص رای گیری ها ایجاد شده است. دائو نیز مشابه برنامه ‌های غیر متمرکز از قراردادهای هوشمند بهره مند می باشد.
هر پلتفرمی برای آنکه بتواند در زمره یک DAO قرار بگیرد، باید از سه ویژگی استفاده از تکنولوژی قرارداد هوشمند، برخورداری از توکن حاکمیتی و امکان ارائه پروپوزال از طرف اعضا برخوردار باشد.
حاکمیت غیر متمرکز از اصول پایه گذاری دائو می باشد و برای همین توکن ‌های حاکمیتی نقش مهمی در این سازمان ‌ها دارند.
سیستم های غیر متمرکز هر ‌روز در حال گسترش است و بسیاری از ارگان ها و سازمان هایی که قبل از این ایده، به‌ صورت متمرکز مدیریت می شدند درصدد استفاده از شیوه های مدیریت غیر متمرکز می باشند. مبحث حاکمیت یکی از مواردی بود که به نظر می رسید غیر متمرکز بودن آن خارج از تصور است ولی پیدایش دائو راه رسیدن به حاکمیت غیر متمرکز را هموار ساخته است.
در حال حاضر چندین پروژه معروف از جمله یونی سواپ، میکر دائو و دش از امکانات DAO استفاده می نمایند. احتمال دارد در آینده نزدیک، جایگزینی حاکمیت های متمرکز امروزی با دائو صورت پذیرد.

سوالات متداول

چرا به DAO نیاز داریم؟

شاخص عمده در شناسایی یک سازمان خودگردان غیر متمرکز دائو عدم نیاز آن به مدیریت شخص سوم یا یک نهاد مرکزی است. سازمان دائو جهت ردیابی معاملات از دفتر کل یا Ledger بر پایه بلاک ‌چین استفاده می نماید و با زمان ‌بندی دقیق و امنیت کامل، اطلاعات تراکنش های مالی را در سراسر اینترنت توزیع می کند. روند تراکنش ها در این سازمان از طریق نودهای شبکه اداره می شود که باعث ساده تر شدن عملیات می گردد. داده ‌های موجود در بلاک چین به خاطر پیروی از قواعد قراردادهای هوشمند به صورت نظیر به نظیر ثبت شده و در نتیجه کارمزد‌های عملیاتی و معاملاتی کمتر می شود.

مشکلاتی که در مسیر دائوها قرار دارد کدامند؟

مشکلات سر راه دائو را می توان به چند مورد تقسیم نمود:

• توسعه سازمان دائو، از پیچیدگی های خاصی برخوردار است که کدنویسی آن را مشکل می سازد، به همین دلیل امکان وجود باگ در کدنویسی دائوها وجود دارد که نفوذ هکرها را محتمل می سازد.
• برای درک و استفاده از دائو نیز به دانش فنی خاص نیاز دارد. فهم پیچیدگی آن راحت نیست و افراد عادی در استفاده از آن به مشکل برمی خورند.
• استفاده از قراردادهای هوشمند رکن اساسی در توسعه دائو می باشد، به همین دلیل هیچگونه واسطه ‌ای ندارند. بنابراین کوچکترین خطا در کدنویسی قادر است عملکرد دائو را مختل نموده و حتی آن را به نابودی بکشاند.

نحوه راه ‌اندازی DAO چگونه است؟

جهت راه ‌اندازی DAO موارد زیر لازم است:

• اولین نکته اینکه دانش فنی جهت برنامه ‌نویسی بلاک چین مورد نیاز است.
• افرادی که شرایط کدنویسی را دارند، بایستی اقدام به کدنویسی قرارداد هوشمند مربوط به دائوی خود نمایند.
• انتشار توکن حاکمیتی و فروش این توکن به منظور جلب سرمایه در مرحله بعدی قرار دارد.
• خریداران توکن ‌های حاکمیتی، همان سهامداران این دائوی جدید خواهند بود.
• در آخرین مرحله بایستی دائو به صورت عملی روی بلاک چین راه اندازی گردد.
• با راه اندازی این دائو، از آن پس سیستم برای توسعه ‌دهنده DAO برتری یا امتیاز خاصی در قیاس با دیگر سها‌مگذاران قائل نخواهد بود.

آیا بیت کوین یک DAO محسوب می شود؟

از آنجا که بیت کوین از فناوری قراردادهای هوشمند پیروی نمی کند و توکن‌ حاکمیتی ندارد، در زمره سیستم های دائو قرار نمی گیرد.

معایب دائو کدامند؟

• به دلیل آنکه روابط اجتماعی، قانون پذیر نیست، مشارکت سهامداران در سازمان‌ های دائو احتمالا با مشکلاتی روبرو خواهد شد.
• از نظر حقوقی، قوانین این سازمان در حال حاضر نامشخص است و مانند سازمان ‌های سنتی مدون نیست.
• از نظر حفظ امنیت، ویرایش کدهای شبکه و برطرف کردن اشکالات ساختاری کدهای DAO بسیار سخت است و با احتمال وجود شکاف های امنیتی، دستکاری توسط هکرها امکان پذیر خواهد بود.